De weblog van:

Mijn foto
Leiden, Netherlands
Kunstschilder, graficus, beeldhouwer, bassist

vrijdag, december 30, 2005

lijn2, wat er nog absoluut moet


LIJN TWEE, Wat er nog absoluut moet gebeuren.
Niet veel meer kunnen doen dan wat schetsen van reizigers voor het grote doek dat Lijn twee gaat heten. Het interieur van het type tram waar ik elke dinsdag in vertoef heb ik gelukkig ergens op een site van tram-liefhebbers kunnen vinden. Er is alweer een nieuw type in gebruik, maar ik wil vooral dit oudere type gebruiken. Zo'n ding in twee delen waar je in het midden op zo'n draaischijf belandt als je daar staat. ik wil ook de buitenwereld schilderen waar ze doorheen rijden. fietsers, ander verkeer, ik zie wel.

Ik ben er in geslaagd het linnen van M aan elkaar te zetten en zo op te spannen op groot formaat, zo ongeveer twee bij drie meter.
Nu voort met de studies en dan maar eens nalijmen met Acryl. gaat goed komen met die spanning.

woensdag, december 28, 2005



Met meegebracht voedsel en een blik maaltijdsoep improviseren we een oujaarsborrel-diner in het atelier van D en Y. Daar is verwarming. Iedereen wordt zat. Boud spant de kroon...

FILMPJE

rembrandt


Een surrealistische ervaring. Best treurig dat mensen massaal in de rij staan om een heel bizarre reproductie van Rembrandts werk te gaan zien, zonder ooit voor het origineel gestaan hebben.
Kitsch. Echt wel.
Maar absoluut een "must-see". zelfs voor die prijs. Voor de jongens natuurlijk een topper, deze onzin van gestampte sneeuw.
Ik zou zo weer gaan.

dinsdag, december 27, 2005

er is 1 onderwerp: de schilderkunst.

Vanmorgen te laat, nu weer te vroeg. Tussendoor naar t atelier. De beenderlijm die ik vanmiddag heb opgebracht meurt als een slachthuis, en blijkt aan de vette kant. Maar 't komt goed. Spanning is okay. Druipers bevallen me minder. Overkomelijk.
Ik zoek naar een geschikte glaceer-tube voor leerling R op 't filiaal, die nog bruin en wit gedaan heeft met de jongens van Donker (vermoed ik). Zal wel pruisisch blauw worden. Winsor-blauw zou beter zijn, maar kom er maar eens om.
De zeester. Hij moet verschijnen voor de rechtbank en is daarom niet normaal aanspreekbaar. Zelfs onder die spanning presteert hij als gewoonlijk. Zijn ding moet goed worden; ik zet persoonlijk hoog in.
s'avonds lessen voor J. Er is 1 onderwerp.: de schilderkunst.
We bespreken drie werken. Er is de remake van de zoveelste masker-parade en een verrassend licht opgzette boxing-scene (bijna Bonnard), die veelblovend van toets is, maar waarbij J dreigt te verstrikken in anatomie en teveel kwijt wil in 1 doek. Voort!

maandag, december 19, 2005

diepste donkers met olijfgroen.


Dans is de definitieve titel. Ik twijfel over de toevoeging van de I-pods. ook omdat het model dat ik op het oog had, nergens meer in de winkel ligt. Zeker alweer uit de mode. Ik moet er maar eens speciaal voor op pad.
De schaduwen worden steeds complexer. Door de toevoeging van verschillende soorten groen, met andere kleurkracht, namelijk olijfgroen in de diepste schaduw en groene aarde in de halfschaduwen ben ik erin geslaagd toch wat doortekening te houden in de diepste donkers. Dat stemt tot tevredenheid.

Annika zag als eerste (en enige) dat de rechterarm van de rechterpop niet klopt. Inderdaad: een te lange onderarm. Moet ik dus nog wat aan doen. Goed dat ik er maar weer even op gewezen wordt. Posted by Picasa

zaterdag, december 17, 2005

Gehyped en vervalst

Eigenlijk te ziek voor woorden. De stad gonst van de aktiviteiten georganiseerd door mensen die hoogstwaarschijnlijk nooit een echte rembrandt daadwerkelijk van dichtbij bekeken hebben. Maar omdat ik toch wel vereerd ben, ga ik naar de voorbeschouwing in de lakenhal. A is mee.
We worstelen ons door de borrelende grijze meute en doen even de oude zalen. Ik dacht de hoofdzaak van de tentoonstelling maar die blijkt boven te zijn.
A vindt het niks, maar voor de etsen gaan we allebei plat. Niet veel bekenden. Ik zie Christiaan van T voorbij glippen.
"Ongelofelijk wat ze bijeen hebben weten te brengen ", roept ie.
Dat klopt wel. wat er hangt is van onschatbare waarde. Het lijkt me vrijwel onverzekerbaar wat er hangt. Heel geinig zijn de dingen die er hangen als vondst, maar volgens mij niet veel anders kunnen zijn als een vervalsing, zoals deze nogal vage contee-schets van zijn vader. Als iemand me verteld had dat Co Westerik het onderschrift gefabriceerd had, zou ik het akuut geloven. Afijn ze doen maar.
Ik schuif in record-tempo langs de stukken en zoek uit wat ik van de week nog even over ga doen (als ik tijd heb)

zondag, december 11, 2005

Verder

In Booijmans hangt die Olympia-persiflage van Rob Scholten. Tentoongesteld op die bizarre manier met van die multi-media onzin d'r omheen (maar de maaltijd hangt er gelukkig ook, dat maakt dan weer een hoop goed) en die heb ik met hernieuwde belangstelling nog eens goed bekeken. Wat een vrijpostige stijl eigenlijk.
Mijn houten pinokkio's zijn niet alleen plastischer, maaar ook vele malen vetter geschilderd.

Grappig natuurlijk dat Scholten verwijst naar Manet en ik naar Matisse. Posted by Picasa

Spa is terug!

Spa is terug.
Opgehaald uit de vochtige krochten van de gemeente was ie er behoorlijk erg aan toe. Met schuursponzen en olie killen we de witte schimmel onder de oksels en onder de pet. Met wat bijschuren en zagen werken we de beschadigingen weg. Het valt allemaal wel mee.
Het moet allemaal snel want morgen verhuist ie weer. Posted by Picasa

zondag, december 04, 2005

Graven is geweigerd door dat poenige bedrijfje waar Yeller werkt. Ik dacht dat ie een vrijbrief had om zelf uit te kiezen welk werk geschikt is om op te nemen in de collectie, maar helaas; overruled.
Ergens ben ik wel blij met deze affaire. Een beter compliment kun je niet bedenken. Jammer van de financieele kant van de zaak. Posted by Picasa

vrijdag, december 02, 2005

Surprise


Naast Terpen Tijn is een winkel voor houten speelgoed. Daar moest ik naartoe vanwege het S-gebeuren. Tussen de puzzels en ridderfiguren scharrel ik een pinokkio die de proporties en vorm heeft die ik zoek. Twintig euro kost het popje. Best duur, vind ik maar ik doe het toch want zonder dit ding kan ik niet verder.
Het is verdacht stil in de winkel. In deze tijd zou zo'n zaak een top-tijd moeten draaien.
"Sinterklaaspapier maar?", vraagt de dame achter de kassa.
"Voor mijn werk, dit keer. Doe maar een bonnetje erbij", zeg ik.
Dan snel naar het atelier.
Met pet op en drie shawls is het er met het kacheltje net uit te houden. Over de schets doe ik heel lang. Drie houten figuren die een soort Matisse-achtige dans uitvoeren. Een soort dodendans, maar wel potsierlijk. Met een laag standpunt en laag licht moet het worden. Ik doe een opzet in groene aarde en de diepste donkers met ultramarijn.