Gutenberg

In Mainz stuitte ik op een fantastisch streekmuseum. Het Gutenberg-museum, achter de Dom. Behalve een perfect overzicht van de boekdrukactiviteiten van Gutenberg ( die overigens niet zo heette), ook een geweldig overzicht van andere methoden van de grafiek, vlak- en diepdruk. Hun collectie antieke persen heb ik kwalitatief nog nooit ergens zo aangetroffen. Weer thuis natuurlijk direct de gutsjes tevoorschijn gehaald. Helaas niet allemaal even scherp. En dan is slijperij Vlijm ook nog gesloten vanwege vakantie.

inrichten zomergasten 2012

 Hans is bezig de laatste kaartjes te schrijven maar verder is het klaar. De zomergasten-expo 2012. 42 kunstenaars samen op 1 plek.....

Hoogdruk.

Dik tevreden deze figuur met gele achtergrond.

Slapende vrouw. Aquarel op papier.

Man en boom in landschap

Hollandse pot

Ik hou van eenvoudig eten. Capucijners met spek. Uitsmijter met meegebakken kaas. Griesmeelpudding met bessensap. Hollandse pot vrees ik. Voor het laatst dit jaar: het laatste pak boerenkool uit de vriezer. Aan tafel!

Man made of wood

De droogtijden remmen het proces, maar de man made of wood vordert.

Suffe truttigheid

Wat is Aquarel toch een verduiveld spul. Het is gewoon ontzettend lastig om iets contrastrijks en overtuigends te maken zonder dat je vervalt in suffe truttigheid. Alles is een kwestie van perfecte beheersing van vloeiing en een schat aan ervaring wat betreft keuze van pigmenten. En last but not least: is de vraag: is gebruik van dekkend wit toegestaan in een zuivere aquarel? Eigenlijk niet, zeggen de puristen. Nou ja. Ik weet niet of ik al zover ben.

Man met kettingzaag

 

One of these times

Feitelijk een eerbetoon aan de pioniers van de animatie. het eerlijke handwerk zeg maar. Ik ben altijd dol geweest op vroege Fleischer en Disney-films, maar nu weet ik hoeveel werk het is (en hoe aangenaam). Op een donkere zolder werkte begin jaren twintig Ub Iwerks en Disney aan de eerste Oswald en Micky-filmpjes, die nog altijd even goed zijn. Op een song van Eilen jewel: "One of these days".

9 maart in de Pieter opent de tentoonstelling over verf onder de titel "pas op geverfd". En natuurlijk doe ik weer mee. De bedoeling is dat ik en nog twee collega's live aan het werk zijn tijdens de opening.

Verfwinkel Terpen Tijn is klaar

Schilderen in de verfhandel Terpen Tijn

Op mijn eigen verzoek kan ik bij vakhandel voor verf en andere zaken die een kunstenaar nodig heeft, Terpen Tijn een dagje werken. Terpen Tijn is voor leiden een beetje wat de firma Goupil was voor Parijs en Den haag.   Je komt er niet alleen omdat je emerald groen op is, maar ook om een collega schilder tegen het lijf te lopen en om de laatste nieuwtjes door te nemen.

Sneeuw op de Herengracht (gouache)

Moest nog uitgewerkt worden, en de opzet was in aquarel gedaan. En ik heb besloten deze schets uit te werken in gouache. Altijd wennen als je normaal met olieverf schildert, maar het kan zeker! Licht en donker, warm en koud werken hetzelfde, de substantie is echter totaal anders. Misschien is het iets voor de verf-tentoonstelling in de Pieter.

Vriendje Piets atelier

Ik sta voor een oliestudie van Willem maris, op studiereis in noorwegen, geen suffe koeien meer, maar kale koude  hoogvlaktes en willekeurige en geurige natte stronken in zijn schetsboek. Geen truttigheid, geen gefoezel, maar zware toetsen in onvervalste grijzen. Fucking goed geschilderd, en heel, heel goed getekend.

En daar, ja hoor,  daar  is ie, een piepklein aquareldingetje van een koe half in de sloot, 8 bij 10 cm, meer is het niet.. Overbekend voor mij, maar nog nooit int echt gezien. Gewoon met dekwit op het hoogste licht. Mag best. leve gouache!
Als je dan nog fut overhebt, kun je Calder doen..Obscure foto's van Calder int atelier, waar iedereen zat was en Calder voor zijn beschonken vrienden een kartonnen en draadstalen circusje opvoerde Ze hebben  ook het Parijse Mondriaanatelier (vriendje Piet) er opgebouwd, maar opeens is de magie weg. Andere vloerbedekking, kweetniet. Niet zo'n impact meer. Ik moet toch snel naar weer eens naar Parijs.

ijsclub Oegstgeest zonet voltooid

Nu of nooit.

Mijn schaatstijd deze winter investeer ik volledig in de schaatslessen van Daan, mijn bikkel. We komen niet verder dan wat baantjes op de gracht, geen toertochten nog, maar hij vordert gestaag. Morgen zal de dooi invallen. Het is dus nu of nooit.

Gele sokken.

Misschien komt het door de temperatuur hier, maar de glaceerlagen van ''Passage'', deden er verdacht lang over om voldoende aangedroogd te zijn voor een volgende laag. Daarom duurde het hele proces vrij lang. Vooral de achtergrond is een stapeling van verschillende lagen.
Op het allerlaatse moment heb ik besloten de sokken van de figuur achterop te voorzien van een dunne laag cadmium geel. Het effect is meteen heel veel sterker.

Kouwe klauwen bij ijsclub Oegstgeest

Net als ik de eerste houtskool op het doek wil zetten, komt de ijsmeester mij uitnodigen om meer op de ijsbaan te komen staan. Een goed idee van hem, want nu heb ik uitzicht op de houten keet en tegelijk op kasteel Poelgeest. Dit baantje ligt er al 150 jaar, verneem ik. dus een historische plek.
Het wordt steeds drukker. Massa's kinderen om mij heen en ijdele vaders die er graag flitsend op willen. Geen probleem.
Meestal doe ik de handschoenen uit, want de motoriek lijdt eronder, maar ik krijg wel ontzettend kouwe klauwen zo... Warme koffie helpt zelfs niet meer. Als de onderschildering er ongeveer op staat, klap ik de ezel weer in en strompel door de sneeuw huiswaarts. Daar brandt de kachel. Morgen weer zelf schaatsen.

Es geht oan, maar wanneer precies dat is nog niet duidelijk. Ook in het atelier is het fucking koud. De enige radiator die werkt zit aan de andere kant bij het beeldhouw gebeuren. Maar, ik hou vol, en met een badkamerkachel en af en toe opwarmen in de keuken is het net te doen.
Dit bericht ontvang je van een Hi gebruiker.
Je kunt niet antwoorden op dit bericht.
Klik voor meer informatie op www.hi.nl/mms.

Noodgedwongen breng ik nu tijd door in enkele verzorgingstehuizen, hier in de regio. Mijn schoonfamilie gaat plotseling hard achteruit.. Het ene tehuis is wat menselijker ingericht dan het andere maar zonder uitzondering zijn de ruimtes gevuld met mensen die angstig de dood in de verte zien naderen en zich daarop voorbereiden.
Dit bericht ontvang je van een Hi gebruiker.
Je kunt niet antwoorden op dit bericht.
Klik voor meer informatie op www.hi.nl/mms.

Passage derde staat

Bij het bijsnijden van een zinkplaat veroorzaak ik ongewild een scherpe braam die zich even later in mijn rechter ringvinger boort. Doet verrekt veel pijn. Dus maar even niet met mijn fikken in het zuurbad. Schilderen lukt nog net. Ik werk aan de onderschildering in groene aarde van ''Passage''.
Dit bericht ontvang je van een Hi gebruiker.
Je kunt niet antwoorden op dit bericht.
Klik voor meer informatie op www.hi.nl/mms.

De achterkleinzoon van Diego Rivera

Maandag..... 's Ochtends gewoon werken, 's middags twee keer een klas pubers in de Pieter rondleiden. Heerlijke kritische pubers met ieder een eigen visie en andere achtergrond. De eerste groep is vooral geinteresseerd in de prijzen, de tweede groep kijkt verder en staat open voor uitleg en  luistert goed. Onder hen de achterkleinzoon van Diego Rivera, die regisseur moet gaan worden. Ik zeg: doorgaan, Diego!

Voorbij

Het is nog stikdonker en het miezert aanhoudend als Daan en ik op de fiets stappen om vroeg te gaan vogelen bij de vogelplas van Oegstgeest. Het is  6.00 uur. Gekkenwerk met die storm maar wij vinden het leuk. We laten ons verrassen door plotseling opvliegende zwanen, zien een boom aan voor een schaap, vermoeden wat plevieren op het duistere slik en Daan glibbert bijna een donkere sloot in.  Het smalle pad verdwijnt in de zompige modder. Alleen Daan draagt rubber laarzen.
Als we, weer thuis, zijn opgewarmd het volgende programmapunt: rondkijken op de open dag van het Leonardo, want die tijd is het. We scouten momenteel het leidse onderwijs, op zoek naar een geschikte plek voor onze mannen. Dit is de derde school die we doen, deze week. Moeilijk.

Daarna snel door naar De Pieter om te surveilleren. Duurt lang zo'n dag, maar met aangenaam gezelschap en een open schetsboek is het zo weer voorbij.

Monument in het plantsoen (aquarel)

Het 3 oktober-monument in het plantsoen. Willem van Oranje, de Boisot en jan van der Does staan erop.

Grimmig

Beetje grimmig maar prettig van toon. Ook deze voor de zelfportretten-expo in de Pieter.

neerstuiven

Terug aan de ets-tafel. Ik bezit geen echte stuifkast, dus moet ik me behelpen met een oude kist, waarin een luikje zit., maar het werkt prima. De plaat lang laten liggen is het beste, zodat de kleinste deeltjes ook op hun gemak kunnen neerstuiven.

Waar ik nu aan werk is een versie van een schilderij van Courbet, ooit voor gestaan, maar ik zou niet meer weten waar dat was. Misschien gewoon in Dorsay maar het kan ook in Montpellier of zelfs Den Haag geweest zijn. Het heet "Bonjour, monsieur Courbet".
Maar bij mij gewoon bonjour. Over de nep-baarden ben ik erg tevreden.