De weblog van:

Mijn foto
Leiden, Netherlands
Kunstschilder, graficus, beeldhouwer, bassist

dinsdag, april 15, 2008

De stuifkast


Op de academie heb ik geleerd hoe je op de plaat een aquatint kunt aanbrengen met gestolde harsdeeltjes. Daar stonden we in "het hok" om met een stokoude verfbrander de plaat te verwarmen zodat de deeltjes wel stolden maar niet onregelmatig zouden uitvloeien. Opspringende rookwolkjes konden je daarvoor waarschuwen. Dat was het eigenlijk al te laat. Een heel gedoe. Dat stol-proces had ik toch altijd goed in de vingers. In tegenstelling tot aan wat daaraan voorafging: het aanbrengen van een gelijkmatige laag poeder. Ondoenlijk. Stom genoeg werden we door de heren doenten altijd aangespoord gebruik te maken van de strooibus, een jampot, met daarin het harspoeder overspannen met enkele lagen panty's zodat alleen het fijnste poeder naar buiten zou komen. Nooit heb ik een fatsoenlijke egale grijstint kunnen maken met de strooibus. Daarom heb ik vandaag een oude houten kist omgebouwd tot de allereenvoudigste methode de: stuifkist. Een doos waarin je (met een soort schoep) het poeder laat opstuiven (blazen kan ook), je wacht eventjes tot het zwaarste spul al is neergedaald en dan laat je de plaat rustig even in de kist om de uiterst fijne nevel te laten neerdalen. Het is zo fijn dat je het bijna niet ziet tijdens het stolproces.

zaterdag, april 12, 2008

De Velazquez-dwergen


Hoe lang het geleden is en of het in het Prado geweest is, weet ik niet, maar ooit stond ik oog in oog met een dwerg gemaakt door de schildersschilder Velazquez.. Iets van deze invloed moet doorklinken in mijn laatste schilderij van een kleine volwassene met modelspoorbaan.

vrijdag, april 11, 2008

Buuf


Siebes regelt weer wat. Een expo op de haagweg, geheel gewijd aan de edele tekenkunst. Ik doe mee, in de gauwigheid stuur ik wat ouds maar ik moet nog wat nieuws regelen natuurlijk

Eersteling


De eersteling per telefoon aangemaakt...

woensdag, april 02, 2008

smalland, Zweden


Deels gebasserd op schetsen vanuit de trein, deels uit memorie: het zweedse rotsachtige landschap tussen Malmo en Stockholm: Smalland.

Stureplan, centrum Stockholm 2008


gemiste kansen


gemiste kansen zijn er om alsnog te benutten. Wat ik Amsterdam had kunnen zien, maar waar toen niets van gekomen is (wat weerhield mij?), is me vooruit gereisd naar de zweedse hoofdstad. Ook hier in Stockholm is de Any Warhol-tentoonstelling een ware hit. Maar waarom? Zo geweldig was ie nou ook weer niet.

Ik was al gewaarschuwd. Ga niet al die filmpjes helemaal bekijken, dam wordt je gek. Daarom zoek ik naar de zeefdrukken en de schilderijen (veel caseine-tempera). Sommigen ken ik, maar heel veel ontmoet ik voor het eerst. Inderdaad weer miserabel gezeefdrukt, maar het effect is er.

Als ik eerlijk ben vind ik de vroege (reclame) tekeningen van schoenen en dames met lange uitgerekte gezichten het beste. En de foto's van een piepjonge Andy op schoot bij moeders, ontroeren me ook.

Eerder die ochtend: ik zit kleumend in een gure oostenwind aan een baai met uitzicht op de andere oever. Zweden met honden spreken me aan. Mijn ezel waait voortdurend om en mijn Napelsgeel is bijna op. Ik werk stevig door in afwachting van mijn vriend G, die uit de verte nadert met warme take-away-koffie en een plaatselijk specialiteit met veel kaneel. Even ontkleumen. Ik wordt pas echt weer warm bij de wat chaotisch en rommelig opgezette tentoonstelling over Toulouse Lautrec in het museum voor oude kunst.


Overigens: Andy en Henri vertonen een verrassende overeenkomst in een open manier van tekenen.