9 maart in de Pieter opent de tentoonstelling over verf onder de titel "pas op geverfd". En natuurlijk doe ik weer mee. De bedoeling is dat ik en nog twee collega's live aan het werk zijn tijdens de opening.

Verfwinkel Terpen Tijn is klaar

Schilderen in de verfhandel Terpen Tijn

Op mijn eigen verzoek kan ik bij vakhandel voor verf en andere zaken die een kunstenaar nodig heeft, Terpen Tijn een dagje werken. Terpen Tijn is voor leiden een beetje wat de firma Goupil was voor Parijs en Den haag.   Je komt er niet alleen omdat je emerald groen op is, maar ook om een collega schilder tegen het lijf te lopen en om de laatste nieuwtjes door te nemen.

Sneeuw op de Herengracht (gouache)

Moest nog uitgewerkt worden, en de opzet was in aquarel gedaan. En ik heb besloten deze schets uit te werken in gouache. Altijd wennen als je normaal met olieverf schildert, maar het kan zeker! Licht en donker, warm en koud werken hetzelfde, de substantie is echter totaal anders. Misschien is het iets voor de verf-tentoonstelling in de Pieter.

Vriendje Piets atelier

Ik sta voor een oliestudie van Willem maris, op studiereis in noorwegen, geen suffe koeien meer, maar kale koude  hoogvlaktes en willekeurige en geurige natte stronken in zijn schetsboek. Geen truttigheid, geen gefoezel, maar zware toetsen in onvervalste grijzen. Fucking goed geschilderd, en heel, heel goed getekend.

En daar, ja hoor,  daar  is ie, een piepklein aquareldingetje van een koe half in de sloot, 8 bij 10 cm, meer is het niet.. Overbekend voor mij, maar nog nooit int echt gezien. Gewoon met dekwit op het hoogste licht. Mag best. leve gouache!
Als je dan nog fut overhebt, kun je Calder doen..Obscure foto's van Calder int atelier, waar iedereen zat was en Calder voor zijn beschonken vrienden een kartonnen en draadstalen circusje opvoerde Ze hebben  ook het Parijse Mondriaanatelier (vriendje Piet) er opgebouwd, maar opeens is de magie weg. Andere vloerbedekking, kweetniet. Niet zo'n impact meer. Ik moet toch snel naar weer eens naar Parijs.

ijsclub Oegstgeest zonet voltooid

Nu of nooit.

Mijn schaatstijd deze winter investeer ik volledig in de schaatslessen van Daan, mijn bikkel. We komen niet verder dan wat baantjes op de gracht, geen toertochten nog, maar hij vordert gestaag. Morgen zal de dooi invallen. Het is dus nu of nooit.

Gele sokken.

Misschien komt het door de temperatuur hier, maar de glaceerlagen van ''Passage'', deden er verdacht lang over om voldoende aangedroogd te zijn voor een volgende laag. Daarom duurde het hele proces vrij lang. Vooral de achtergrond is een stapeling van verschillende lagen.
Op het allerlaatse moment heb ik besloten de sokken van de figuur achterop te voorzien van een dunne laag cadmium geel. Het effect is meteen heel veel sterker.

Kouwe klauwen bij ijsclub Oegstgeest

Net als ik de eerste houtskool op het doek wil zetten, komt de ijsmeester mij uitnodigen om meer op de ijsbaan te komen staan. Een goed idee van hem, want nu heb ik uitzicht op de houten keet en tegelijk op kasteel Poelgeest. Dit baantje ligt er al 150 jaar, verneem ik. dus een historische plek.
Het wordt steeds drukker. Massa's kinderen om mij heen en ijdele vaders die er graag flitsend op willen. Geen probleem.
Meestal doe ik de handschoenen uit, want de motoriek lijdt eronder, maar ik krijg wel ontzettend kouwe klauwen zo... Warme koffie helpt zelfs niet meer. Als de onderschildering er ongeveer op staat, klap ik de ezel weer in en strompel door de sneeuw huiswaarts. Daar brandt de kachel. Morgen weer zelf schaatsen.

Es geht oan, maar wanneer precies dat is nog niet duidelijk. Ook in het atelier is het fucking koud. De enige radiator die werkt zit aan de andere kant bij het beeldhouw gebeuren. Maar, ik hou vol, en met een badkamerkachel en af en toe opwarmen in de keuken is het net te doen.
Dit bericht ontvang je van een Hi gebruiker.
Je kunt niet antwoorden op dit bericht.
Klik voor meer informatie op www.hi.nl/mms.

Noodgedwongen breng ik nu tijd door in enkele verzorgingstehuizen, hier in de regio. Mijn schoonfamilie gaat plotseling hard achteruit.. Het ene tehuis is wat menselijker ingericht dan het andere maar zonder uitzondering zijn de ruimtes gevuld met mensen die angstig de dood in de verte zien naderen en zich daarop voorbereiden.
Dit bericht ontvang je van een Hi gebruiker.
Je kunt niet antwoorden op dit bericht.
Klik voor meer informatie op www.hi.nl/mms.