Modigliani

Deze film kwam ik tegen in een bak bij free record shop. Ik had Frida destijds in een zelfde soort impuls aangeschaft, dus waarom niet? En ik wou er toen ie draaide er toch al heen, kwam er niet fijn. Afijn. Ik schaf het aan.
http://www.modiglianithemovie.com/
Wat een sentimentele shit. Ik erger me suf aan het beeld dat hollywood altijd van Montparnasse-kunstenaars neerzet. Gedreven bohemiens, die elkaar met pistolen en opiumpijpen achterna zitten, de hele dag zat zijn, en (als ze eindelijk aan het werk gaan) verkeren in een staat ultieme waanzin een doodsnood als ze achter de ezel kruipen. Je maakt mij niet wijs dat er ook maar een normaal schilderij uit je poten komt als je zo leeft. Natuurlijk was Modigliani een ongelofelijke zuiplap, dat is bekend, maar wat Garcia neerzet lijkt me zwaar geromantiseerd.
Wat dan wel weer geinig is, is dat die kerel die hier Picasso speelt in een scene wanneer de kunstenaars in een parijs cafe (La coupole? Le Dome?) aan het zwetsen zijn, wordt aangesproken door Diego Rivera, de schilder die hij zelf speelde in Frida!. Dan heb je even zoiets van: he?
En niet te vergeten: de scene als Picasso en Modigliani bij een stokoude Renoir op bezoek gaan, ook onvergetelijk. Net de handen van Wolkers.