Ik heb vandaag met god gesproken. Met een kleine letter, maar toch. Hij viel best mee. God blijkt een kunstenaar. Maar dat vermoedde ik al. Deze god schiep een universum aan het strand van Scheveningen, en laat daar zijn wezens rondartelen. Als hij de kans kreeg zou ze alleen laten. Ze leven van de wind en ze kunnen zichzelf al redden. Ze zullen zich uiteindelijk gaan voortplanten. Nature finds a way.
Zoals elke fatsoenlijke schepper is Theo Jansen, een schepper die de tekortkomingen van zijn Genisis onderkent. Want het is maar ijdelheid natuurlijk, de schepping op eigen houtje overdoen. Dat moet mis gaan. Dat weet Theo ook dondersgoed. God straft onmiddellijk.
We spraken erover. Ik vroeg Theo: begrijp je wel dat je wezens altijd gemaakt zijn naar voorbeeld van echte evolutie en fysica. Dat is misschien een gevaarlijke combinatie, scheppen en nadoen tegelijk. Kan dat wel?
Theo denkt van wel. Ik ga snel eens kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten