Sommige dingen ontkom je niet aan. Het WK vrees ik, maar dat bedoel ik niet. Ik werk aan een verdere uitwerking van servies en het tafellaken op het schilderij. Er staan flessen, lege borden en achteloos bestek. gekreukte servetten en restjes koude kip. Heerlijk schilderen dat soort dingen. Het gaat best goed.
Dan stort ik me op de lege glazen en het mandje brood. Enterwijl ik ploeter op de korstjes, realiseer ik me dan, dat er niet aan te ontkomen valt: dit is een avondmaal, het moest ervan komen. Waarom doe ik dat?
