Scheltema is bomvol. Donker maar wel gezellig. Vriend en vijand zijn aanwezig. Meiden met worst en wijn gaan rond. Ik schud handen, klop schouders, zwaai naar deze of geen en aai gemoedelijk hier en daar een kale kop. Later op de avond wordt er iets uitgereikt. Een prijs, zo verneem ik. Geen van de genomineerden ken ik of doet me iets, maar de toespraak is leuk en Lenferink doet een dansje. Dat is al leuk genoeg.
De volgende dag. Ik heb de toegangsroute aangegeven met pijlen en zo worden de gasten achterom geleid naar mijn atelier. Dat lukt best aardig want ze komen met redelijke aantallen. Twee dagen draai ik mijn verhaal af, en neem gemeende complimenten in ontvangst. Zowaar verkoop weer wat dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten