Het is nog stikdonker als ik begin, zodat ik het verschil tussen van Dyckbruin en ultramarijn niet kan onderscheiden, wat gevolgen heeft op het schilderij. Mannen die hekken opstellen en de eerste Concordianen die hun instrument uitpakken, de vroegste leden van de 3 oktober-vereniging, en de eerste pers, kijken wat vreemd op van mijn aanwezigheid, maar laten me met rust.
Als ik net een beetje het standbeeld van Van der Werff heb opgezet, hoor ik de muziek al. het park stroomt vol. Binnen enkele minuten ben ik omringd door koraalzangers. Zo vol is het nog nooit geweest. Al schilderend zing ik zo goed en zo kwaad als het gaat (krap) mee met de echte klassiekers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten