Naast Terpen Tijn is een winkel voor houten speelgoed. Daar moest ik naartoe vanwege het S-gebeuren. Tussen de puzzels en ridderfiguren scharrel ik een pinokkio die de proporties en vorm heeft die ik zoek. Twintig euro kost het popje. Best duur, vind ik maar ik doe het toch want zonder dit ding kan ik niet verder.
Het is verdacht stil in de winkel. In deze tijd zou zo'n zaak een top-tijd moeten draaien.
"Sinterklaaspapier maar?", vraagt de dame achter de kassa.
"Voor mijn werk, dit keer. Doe maar een bonnetje erbij", zeg ik.
Dan snel naar het atelier.
Met pet op en drie shawls is het er met het kacheltje net uit te houden. Over de schets doe ik heel lang. Drie houten figuren die een soort Matisse-achtige dans uitvoeren. Een soort dodendans, maar wel potsierlijk. Met een laag standpunt en laag licht moet het worden. Ik doe een opzet in groene aarde en de diepste donkers met ultramarijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten