Gehyped en vervalst

Eigenlijk te ziek voor woorden. De stad gonst van de aktiviteiten georganiseerd door mensen die hoogstwaarschijnlijk nooit een echte rembrandt daadwerkelijk van dichtbij bekeken hebben. Maar omdat ik toch wel vereerd ben, ga ik naar de voorbeschouwing in de lakenhal. A is mee.
We worstelen ons door de borrelende grijze meute en doen even de oude zalen. Ik dacht de hoofdzaak van de tentoonstelling maar die blijkt boven te zijn.
A vindt het niks, maar voor de etsen gaan we allebei plat. Niet veel bekenden. Ik zie Christiaan van T voorbij glippen.
"Ongelofelijk wat ze bijeen hebben weten te brengen ", roept ie.
Dat klopt wel. wat er hangt is van onschatbare waarde. Het lijkt me vrijwel onverzekerbaar wat er hangt. Heel geinig zijn de dingen die er hangen als vondst, maar volgens mij niet veel anders kunnen zijn als een vervalsing, zoals deze nogal vage contee-schets van zijn vader. Als iemand me verteld had dat Co Westerik het onderschrift gefabriceerd had, zou ik het akuut geloven. Afijn ze doen maar.
Ik schuif in record-tempo langs de stukken en zoek uit wat ik van de week nog even over ga doen (als ik tijd heb)