Een heel klein stukje zandstrand moet ik oversteken om bij de roodgranieten gedeelten te komen. Er is bijna niemand hier. In de verte spelen een paar franse kinderen. Een man gehuld in heel hoge laarzen zoekt schelpen. Zijn bootje ligt droog. Mijn lichtste veldezel heb ik vandaag thuis gelaten. Want mijn stuur fungeert nu als ezel. Een klem die ik erop monteerde is genoeg om mijn kartonnen paneeltje vast te houden. Het werkt prefect. Geen pottekijkers. Mar en de jongens zijn verderop in de baai. Bij eb vinden ze er krabben, kleine visjes en een heus zee-anemoontje.
